Het Land van Belofte voert u de groteske verhaalwereld binnen van middeleeuwse pelgrims naar het Heilig Land. Geen bestemming sprak toen zo tot de verbeelding als Jeruzalem en het Midden-Oosten als geheel. Bedevaartgangers kwamen thuis met de wonderlijkste verhalen. In deze historisch geïnspireerde voorstelling wordt u uitgedaagd om in de huid te kruipen van een tafelend gezelschap dat zo’n vijfhonderd jaar geleden op die verhalen werd vergast. U hoort en ziet wat het publiek toen mogelijk hoorde en zag – mogelijk, want precies weten we dat niet. Maar daardoor voelen wij ons juist uitgedaagd. Wij willen u deelgenoot maken van de fantasie, de verbazing en de humor die spreken uit het middeleeuwse toneelstuk waarop de voorstelling gebaseerd is. En dit terwijl u eet, want net als in de middeleeuwen wordt deze voorstelling gespeeld tijdens een maaltijd, op een historische locatie.

In Het Land van Belofte nodigen drie personages, Schipper, Pelgrim en Post, het publiek uit om met hen mee te gaan naar wat zij het Land van Belofte noemen, het Heilig Land, met Jeruzalem als hoofdbestemming. De eerste vaart erheen, de tweede loopt erheen en de derde rijdt erheen – te paard welteverstaan. Alle drie prijzen ze zichzelf aan als de ideale gids of reisleider en proberen ze indruk te maken met sterke verhalen over hun eerdere reizen naar het Midden-Oosten. Die gaan over ontmoetingen met heiligen en monsters en over bezoeken aan bestaande of verzonnen locaties. De toon en de sfeer worden aanzienlijk serieuzer wanneer ze komen te spreken over het geschenk dat ze van hun laatste reis hebben meegenomen en dat ze aan het gezelschap willen overhandigen. Het is een wonderbaarlijk object, dat elk weer op een andere manier verhullend omschrijft, waardoor de spanning stijgt. Uiteindelijk laten ze het zien – ongetwijfeld tot sensatie van het publiek. Het blijkt te gaan om een waarheidsgetrouw portret van Christus, een vera icon.

​

Het tafelspel in kwestie behoort tot een collectie van ruim honderd middeleeuwse toneelstukken (in handschrift) die wordt bewaard in het Noord-Hollands Archief in Haarlem. De collectie is nog altijd eigendom van de voormalige Haarlemse rederijkerskamer Trou Moet Blijcken, die tot op de dag van vandaag bestaat als herensociëteit. Leden van Trou voerden het stuk waarschijnlijkin de eerste helft van de zestiende eeuw op tijdens een maaltijd van de Haarlemse Jeruzalembroederschap.

​

Voor deze gelegenheid werkt De Kale samen met Bart Ramakers, hoogleraar oudere Nederlandse letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, die optreedt als gastdramaturg en bij elke voorstelling een inleiding zal verzorgen. De productie maakt onderdeel uit van een ‘performance-as-research’-traject, waarbij het creatieve proces, vanaf de eerste repetitie tot en met de laatste voorstelling, nauwlettend wordt gevolgd. Doel is de kansen en dilemma’s – artistiek en cultureel – in kaart te brengen die verbonden zijn aan het ensceneren van historische toneelstukken, in het bijzonder op locaties waar ze in het verleden gespeeld werden (of gespeeld kunnen zijn). We zijn verder benieuwd naar hoe de toeschouwers de voorstelling ervaren en erop reageren. Welke waarde of betekenis heeft die voor hen of kan die voor hen hebben? We hopen zelfs iets te weten te komen over de keuzes waarvoor theatermakers zich in het verleden bij de opvoering van het stuk gesteld zagen en over de ervaringen en reacties van het publiek toen.

 

​

Het Land van Belofte werd in 2022 gespeeld op:
 

Woensdag 14 september - Haarlem, Gravenzaal in het Stadhuis (besloten voorstelling)
Donderdag 15 september – Haarlem, Gravenzaal in het Stadhuis
Zaterdag 17 september - Groningen, Lutherse kerk

Woensdag 21 september – Leersum, Parc Broekhuizen
Vrijdag 23 september - Dordrecht, Maartensgat
Zaterdag 24 september – Dordrecht, Maartensgat

Donderdag 29 september - Leuven, infirmeriezaal (besloten voorstelling)
Vrijdag 30 september - Leuven, Jubileumzaal (besloten voorstelling)

 

​

Spelers: Vastert van Aardenne, Marieke de Kruijf, Ian Bok
Dramaturgie: Bart Ramakers

Vormgeving: Vita Coenen en David Fikkert
Fotografie: Onno Roozen en Wieky de Boer

Productie: Stichting De Kale in samenwerking met Rijksuniversiteit Groningen